Η γοναριδία ή η παραμόρφωση της αρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος είναι μια εκφυλιστική δυστροφική ασθένεια στον κορμό υαλίνης του γόνατος που καλύπτει τη συσσώρευση της κνήμης και των μηδενικών οστών.
Τα συμπτώματα της αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος αναπτύσσονται για χρόνια, σταδιακά, και η κύρια εκδήλωση της νόσου είναι ο περιορισμός των κινήσεων και του πόνου. Μεταξύ της αρθρώσεως άλλων αρθρώσεων (φαλάγγες των αρθρώσεων των δακτύλων, των ώμων και του αγκώνα, των αρθρώσεων ισχίου) είναι η γονιμοποίηση που είναι η πιο κοινή ασθένεια.
Το περισσότερο υπόκειται στην αρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος είναι η κατηγορία του πληθυσμού, καθώς και αντιμετωπίζει άνω των 40 ετών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η γονιμή μπορεί να αναπτυχθεί μεταξύ των αθλητών (από αυξημένα φορτία) και των νέων (στο πλαίσιο των τραυματισμών).
Τις αιτίες της γονάρθωσης
Η αρθρέωση της άρθρωσης του γόνατος δεν αναπτύσσεται με τη μόνη αιτία, στις περισσότερες περιπτώσεις η ανάπτυξη της νόσου εξαρτάται από το σύνολο πολλών αρνητικών παραγόντων που επιδεινώνονται με την ηλικία και μπορεί τελικά να οδηγήσει σε τέτοια παραβίαση. Η ιατρική εκπέμπει τους ακόλουθους μηχανισμούς της αρθρούς:
Πρωτοβάθμια - που προκύπτουν από τη γήρανση από τους γηράσκοντες ιστούς του σώματος, καθώς και στο υπόβαθρο ορισμένων παραγόντων που προκαλούν αυτή την ασθένεια (σταθερά αυξημένα φορτία, κληρονομικότητα, παχυσαρκία).
Δευτερεύουσα - ανέρχεται στο 30% όλων των περιπτώσεων γοναράρδησης, συμβαίνει κυρίως μετά από βλάβη στον μηνίσκο, ρήξη των συνδέσμων, κάταγμα του κάτω ποδιού και άλλων τραυματισμών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα συμπτώματα της αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος αρχίζουν να εμφανίζονται μετά από 3-4 χρόνια. Ωστόσο, εάν ο τραυματισμός είναι αρκετά σοβαρός, η εμφάνιση των συμπτωμάτων μπορεί να παρατηρηθεί μετά από 2-3 μήνες.
Περίπου το 7-8% των περιπτώσεων εμφάνισης της αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος συμβαίνει όταν, μετά από σαράντα χρόνια, ένα άτομο αρχίζει να ασκεί ενεργά φυσικές ασκήσεις, δηλαδή καταλήψεις και τρέξιμο. Αλλά λόγω της ηλικίας, η αποδυνάμωση του τόνου των ιστών της άρθρωσης του γόνατος και των χαρακτηριστικών αλλαγών που σχετίζονται με την ηλικία σε αιχμηρά φορτία μπορούν να προκαλέσουν την εμφάνιση γρήγορων εκφυλιστικών και δυστροφικών αλλαγών στις αρθρώσεις.
Ένας άλλος λόγος για την ανάπτυξη της γονιμοποίησης σε ένα άτομο μπορεί να είναι ταυτόχρονα ασθένειες - κιρσοί φλέβες, υπερβολικό βάρος, ασθένεια του behterev, ουρική αρθρίτιδα, ψωριασική, ρευματοειδή ή αντιδραστική αρθρίτιδα.
Τα σταθερά κρίσιμα γόνατα, οι τακτικές μακροπρόθεσμες αναρριχίες στα βήματα στα γηρατειά ή τα βάρη ανύψωσης, καθώς και τα επαγγελματικά αθλήματα μπορούν να οδηγήσουν στην εμφάνιση της αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος. Ο κίνδυνος αρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος με γενετικά προκλήθηκε αδυναμία της συσκευής, του διαβήτη και άλλων μεταβολικών διαταραχών, των νευρολογικών παθήσεων και των τραυματισμών της σπονδυλικής στήλης και των τραυματισμών της σπονδυλικής στήλης.
Ο σπασμός των μυών της μπροστινής επιφάνειας του μηρού είναι η αιτία του 50-60% των περιπτώσεων της εμφάνισης της αρθρούς της άρθρωσης του γόνατος. Ένας τέτοιος μυϊκός σπασμός μέχρι ο πόνος στα γόνατα να μην εκδηλωθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ ένα άτομο μπορεί να αισθάνεται βαρύτητα στα πόδια, κόπωση και να ζήσει τον πόνο στην πλάτη. Στην περίπτωση που σε κατάσταση σταθερού σπασμού υπάρχουν λαγόνιοι και ίσοι μύες του μηρού, με την ηλικία αυτό οδηγεί σε «σύσφιξη» των γόνατων, γεγονός που περιορίζει την ελεύθερη κυκλοφορία τους.
Βαθμός γοναρομένης
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ανάπτυξη της αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος συμβαίνει σε ένα από τα γόνατα. Η ιατρική εκπέμπει 3 βαθμούς γονάρρωσης ανάλογα με την ένταση των παθολογικών διεργασιών:
Η πρώτη - παραμόρφωση των οστών της άρθρωσης απουσιάζει, ο περιοδικός θαμπός πόνος στο γόνατο μετά από σωματική δραστηριότητα στην άρθρωση είναι χαρακτηριστική. Μπορεί να αναπτυχθεί ένα ελαφρύ πρήξιμο της άρθρωσης, η οποία εξαφανίζεται ανεξάρτητα μετά από λίγο.
Ο δεύτερος βαθμός χαρακτηρίζεται από αύξηση των συμπτωμάτων της αρθρίσεως. Ο πόνος είναι μακροπρόθεσμος και έντονος στη φύση, ενώ εμφανίζεται με ελάχιστα φορτία (ανυψωτικά βάρη, περπάτημα), μπορεί επίσης να εμφανιστεί μια κρίση στην άρθρωση. Στον δεύτερο βαθμό γοναρθερότητας στην άρθρωση του γόνατος, μπορεί να αναπτυχθεί παραμόρφωση, καθώς και ένας μέτριος περιορισμός της κίνησης.
Ο τρίτος βαθμός - έχει προφέρει συμπτώματα αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος. Η αξιοσημείωτη παραμόρφωση της άρθρωσης και ο σταθερός πόνος οδηγούν σε ένα μειωμένο βάδισμα στον ασθενή, ενώ εμφανίζεται ένας περιορισμός της κινητικότητας των αρθρώσεων. Με τον τρίτο βαθμό γονιμοποίησης, ο πόνος μπορεί να αυξηθεί ανάλογα με τον καιρό και να επιτύχει τέτοια δύναμη ώστε ο ασθενής να έχει ύπνο, ελαχιστοποιείται ο περιορισμός της κινητικότητας, γεγονός που δεν επιτρέπει να βρει μια βολική θέση για το πόδι.
Οι ασθένειες και οι παθολογίες με τις οποίες συγχέεται η γοργάρωση
Ο αποκλεισμός της άρθρωσης του γόνατος με ζημιά στον μηνίσκο.
Η ασθένεια αναπτύσσεται μετά από ένα ανεπιτυχές κίνημα που συνοδεύεται από μια κρίση στο γόνατο, εμφανίζεται ένας σοβαρός πόνος, ο οποίος υποχωρεί μετά από 15 λεπτά, την επόμενη μέρα εμφανίζεται η επένδυση του γόνατος.
Η νόσος του Bekhterev, η ουρική αρθρίτιδα, ο αρθρικός ρευματισμός, η αρθρίτιδα - ψωριαστική, αντιδραστική, ρευματοειδή.
Για να γίνει διάκριση της γονάρθρωσης από την αρθρίτιδα, είναι απαραίτητο να περάσει μια γενική εξέταση αίματος. Με την αρθρίτιδα, τα αποτελέσματα της ανάλυσης θα υποδεικνύουν την παρουσία μιας φλεγμονώδους διαδικασίας στο σώμα, ενώ με την αρθρέωση των αλλαγών στο αίμα Βαναλίζα δεν συμβαίνει.
Φλεγμονή των τενόντων του γόνατος.
Αναπτύσσεται στις περισσότερες περιπτώσεις σε γυναίκες ηλικίας 40 ετών, όταν φορούν βάρη ή εκτοξεύουν τις σκάλες. Ο πόνος στην εσωτερική επιφάνεια εντοπίζεται, ενώ ο περιορισμός του γόνατος δεν συμβαίνει.
Αγγειακά γόνατα.
Ο πόνος είναι χαρακτηριστικός της συμμετρίας και εμφανίζεται αμέσως και στα δύο γόνατα. Χαρακτηριστικό για τους νέους κατά την περίοδο της επιταχυνόμενης ανάπτυξης των οστών, μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια της σωματικής δραστηριότητας, του κρυολογήματος και της αλλαγής του καιρού. Για να περιγράψουν το δικό τους κράτος, οι ασθενείς χρησιμοποιούν τον όρο - "γόνατα".
Στάδια αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος
Η ασθένεια είναι ύπουλη με τη σταδιακή ανάπτυξή της. Αρχικά, ο ασθενής αισθάνεται μόνο ελαφρά δυσφορία, πόνο όταν κινείται, ανυψώνοντας ή κάθονται στις σκάλες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι αισθήσεις του ασθενούς μειώνονται σε μια ελαφρά επιλεγμένη από την άρθρωση και σφίγγοντας στην λεύκανση της περιοχής. Ένα χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό της αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος θεωρείται σύμπτωμα του πόνου εκκίνησης, το οποίο συνίσταται στο γεγονός ότι μετά από μια απότομη μετάβαση από μια καθιστική θέση σε κίνηση, ένα άτομο αρχίζει να αισθάνεται τον πόνο στα πρώτα βήματα, τα οποία σταδιακά εξαφανίζονται να εμφανιστούν ξανά μετά το βαρύ φορτίο.
Η εμφάνιση της άρθρωσης του γόνατος στον πρώτο βαθμό της αρθλωμάτων δεν διαφέρει από ένα υγιές γόνατο, μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις οι ασθενείς σημειώνουν ένα ελαφρύ πρήξιμο. Επίσης, σε ορισμένες περιπτώσεις, το υγρό αρχίζει να συσσωρεύεται στην άρθρωση του γόνατος, είναι πρησμένο και να γίνει σφαιρική, η αρθρική αρχή αρχίζει να αναπτύσσεται, γεγονός που οδηγεί σε αίσθημα σοβαρότητας και περιορισμού της κίνησης της άρθρωσης.
Τέτοιες μεταβολές στην άρθρωση κατά τον πρώτο βαθμό αρθρίσεως εμφανίζονται λόγω της μειωμένης κυκλοφοριακής διαδικασίας σε μικρά ενδοοσωτικά αγγεία που τρέφουν τον υαλώδη χόνδρο. Αυτό οδηγεί σε μια αλλαγή στην επιφάνεια του χόνδρου, ξηρότητα, απώλεια ομαλότητας, την εμφάνιση ρωγμών. Εξαιτίας αυτού, η απροσδόκητη και μαλακή κίνηση μεταξύ του χόνδρου είναι δύσκολη και συνοδεύεται από τη συνεχή εφαρμογή του microtrauma όταν προσκολλώνται ο ένας στον άλλο. Ο ιστός του χόνδρου, που βρίσκεται σε συνεχή κατάσταση μικροτραύμων, αρχίζει να χάνει τις ιδιότητές του απόσβεσης και να ξεπεράσει.
Η ανάπτυξη παθολογικών διεργασιών οδηγεί σε αλλαγή στις δομές των οστών. Η κοινή πλατφόρμα είναι πεπλατυσμένη και οι αυξήσεις των σκαφών εμφανίζονται κατά μήκος των άκρων με τη μορφή αιχμών (οστεοφυτά). Η κάψουλα των αρθρώσεων ξαναγεννιέται, το υγρό της άρθρωσης πυκνώνει, το αρθρικό κέλυφος ρυτίδες. Αυτό οδηγεί σε σημαντική επιδείνωση της διαδικασίας τροφοδοσίας και επιταχύνει τον εκφυλισμό του.
Κατά τη μετάβαση της νόσου στο δεύτερο βαθμό, τα συμπτώματα αρχίζουν να εντείνονται, ο πόνος εμφανίζεται ακόμη και με αδύναμα φορτία και εντοπίζονται κατά μήκος της εσωτερικής μπροστινής πλευράς της άρθρωσης. Η ανάπαυση φέρνει ανακούφιση, αλλά η επανάληψη της κίνησης οδηγεί σε έντονο πόνο.
Η κινητικότητα της άρθρωσης μειώνεται σημαντικά, επιχειρεί να λυγίσει το πόδι όσο το δυνατόν περισσότερο να προκαλέσει έναν έντονο πόνο και όταν κινείται, ακούγεται μια ξεχωριστή τραχιά κρίση. Οι αρθρικοί συντεταγμένοι παρατηρούνται συχνότερα, η άρθρωση επεκτείνεται και αλλάζει τη διαμόρφωσή του λόγω μιας μεγάλης συσσώρευσης υγρού.
Ο τρίτος βαθμός αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος συνοδεύεται από μια σημαντική παραμόρφωση των οστών, στην οποία, όπως ήταν, πιέζονται μεταξύ τους. Δεν υπάρχει πρακτικά χόνδρος και ο περιορισμός των αρθρώσεων αυξάνεται. Γίνεται πολύ προβληματικό να ισιώσουμε τις αρθρώσεις και ο πόνος αρχίζει να ενοχλεί τον ασθενή όλο το εικοσιτετράωρο τόσο όταν περπατάει όσο και σε ηρεμία. Λόγω της σοβαρής παραμόρφωσης των αρθρώσεων, τα πόδια αποκτούν σχήμα σχήματος Ο- ή Χ, το βάδισμα γίνεται ασταθές, μετατοπίζοντας, αρκετά συχνά ο ασθενής δεν μπορεί να κάνει χωρίς ζαχαροκάλαμο ή δεκανίκια.
Διάγνωση και θεραπεία της γονάτρωσης
Κατά τη διάρκεια της συνηθισμένης εξέτασης, η παρουσία του πρώτου βαθμού αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος δεν μπορεί να καθοριστεί. Εάν υπάρχουν 2 ή 3 μοίρες, παρατηρείται πρήξιμο, διόγκωση κατά τη διάρκεια της εξέτασης (με αρθρίτιδα), ακούγεται μια κρίση, δυσκαμψία των κινήσεων, παρατηρείται μια αλλαγή στον άξονα των άκρων, η παραμόρφωση των αρθρώσεων είναι αισθητή.
Σήμερα, εκτός από την ακτινογραφία, οι μέθοδοι KT και MRI χρησιμοποιούνται ευρέως για τη διάγνωση της αρθρίνωσης, χάρη στις οποίες είναι δυνατόν να μελετηθούν με περισσότερες δομές οστών και να εξεταστούν παθολογικές αλλαγές στους μαλακούς ιστούς.
Η θεραπεία της νόσου παρέχει ένα σύμπλεγμα ορθοπεδικών διαδικασιών και φαρμακευτικής θεραπείας. Ο ορθοπεδικός συνταγογραφεί βρωμιά, θεραπευτική γυμναστική, μασάζ, φυσιοθεραπεία.
Η θεραπεία με φάρμακα συνίσταται στη χρήση των hondoprotors, αυτά είναι φάρμακα που αντικαθιστούν το αρθρικό υγρό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, πραγματοποιείται ενδοτυρική χορήγηση στεροειδών ορμονών. Η θεραπεία με σανατόριο συνιστάται επίσης για τους ασθενείς.
Εάν η θεραπεία ενός νεαρού ασθενούς με έντονο περιορισμό κίνησης και ο πόνος είναι αναποτελεσματική, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η μέθοδος ενδοπροθερητικής της άρθρωσης, η οποία παρέχει μια περίοδο αποκατάστασης 3-6 μηνών.
Τι συμβαίνει με την άρθρωση του γόνατος με αρθρίωση;
Ο αρθρικός χόνδρος διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία του ανθρώπινου κινήματος και αντιπροσωπεύει μια ομαλή, ελαστική και ισχυρή τοποθέτηση, χάρη στην οποία τα αρθρωτά οστά κινούνται σχετικά σε σχέση μεταξύ τους, καθώς και την απόσβεση και την κατανομή του φορτίου κατά τη διάρκεια του περπατήματος.
Αλλά με υπερβολικά κανονικά φορτία, γενετική προδιάθεση, μεταβολικές διαταραχές στο σώμα, μακροπρόθεσμους μυϊκούς σπασμούς και τραυματισμούς, ο χόνδρος χάνει την ομαλότητα του και αρχίζει να γίνεται λεπτότερη. Η μαλακή ολίσθηση των αρθρωμένων οστών αντικαθίσταται από σοβαρή τριβή, αναπτύσσεται ο πρώτος βαθμός γονάρθης, στον οποίο ο χόνδρος χάνει τις ιδιότητες απορρόφησης σοκ.
Η διαδικασία αποικοδόμησης συνεχίζει να προχωράει και η επιδείνωση της απόσβεσης οδηγεί σε ισοπέδωση των οστών επιφανειών με τον σχηματισμό οστεοφυτών με τη μορφή ανάπτυξης οστών. Σε αυτή την περίπτωση, η ασθένεια έχει ήδη ένα δεύτερο βαθμό και συνοδεύεται από τον εκφυλισμό του αρθρικού κελύφους και της κάψουλας άρθρωσης. Το μειονέκτημα της άντλησης και της κίνησης ατροφεί τη δομή της άρθρωσης του γόνατος, η συνοχή του υγρού γόνατος γίνεται πιο ιξώδης, η διατροφική διαδικασία του χόνδρου διαταράσσεται, γεγονός που οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη φθορά στην κατάσταση του ασθενούς.
Η αραίωση του χόνδρου οδηγεί σε μείωση της απόστασης μεταξύ των αρθρωμένων οστών σε 80%. Κατά τη διάρκεια της βόλτας λόγω της μη φυσιολογικής τριβής και της απουσίας του απορροφητή σοκ, οι καταστρεπτικές διεργασίες στην άρθρωση αυξάνονται ταχέως, αυτό οδηγεί γρήγορα στην ανάπτυξη του τρίτου βαθμού αρθρώσεων με έντονα συμπτώματα:
Πόνο κατά τη διάρκεια της κίνησης, ειδικά όταν ανυψώνουμε ή κάθονται στις σκάλες.
Πόνος τόσο κάτω από φορτίο όσο και σε ηρεμία, πρωινή ακαμψία.
Ο ασθενής αρχίζει να λυγίζει, προσπαθώντας να αποθηκεύσει την επώδυνη άρθρωση.
Οι σοβαρές περιπτώσεις της νόσου αναγκάζονται να χρησιμοποιούν πατερίτσες ή ζαχαροκάλαμο.
Ο τρίτος βαθμός αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος χαρακτηρίζεται από σχεδόν πλήρη απουσία χόνδρου, γεγονός που οδηγεί σε μείωση της κινητικότητας του συνδέσμου στο ελάχιστο. Ως εκ τούτου, δεν θα μπορούν να αποκαταστήσουν οι φθαρμένοι ιστό χόνδρου και δεδομένου του βαθμού παραμόρφωσης των οστών, είναι αδύνατη η κανονική λειτουργία της άρθρωσης. Σε αυτή την περίπτωση, μόνο η χειρουργική επέμβαση μπορεί να βοηθήσει.
Γυμναστική για την αρθρέωση της άρθρωσης του γόνατος
Οποιαδήποτε επιλογή για τη θεραπεία της αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος θα πρέπει να πραγματοποιείται μόνο όπως ορίζεται από τον γιατρό. Η θεραπευτική γυμναστική συνεπάγεται μια αργή, μετρούμενη απόδοση ασκήσεων που αποκλείουν καταλήψεις, στρίβοντας την άρθρωση, αναπηδώντας. Είναι καλύτερο να πραγματοποιήσετε γυμναστική το πρωί, να κάθεστε ή να ψέματα, για 20 λεπτά, επαναλαμβάνοντας κάθε άσκηση 10 φορές το καθένα.
Τα κύρια καθήκοντα της θεραπευτικής γυμναστικής είναι η χαλάρωση του μυϊκού σπασμού που προκαλεί πόνο, αυξάνοντας την παροχή αίματος στην άρθρωση, επιβραδύνοντας την εξέλιξη της νόσου και την πρόληψη της περαιτέρω καταστροφής του χόνδρου. Κατά τη διάρκεια της περιόδου επιδείνωσης της νόσου, απαγορεύεται η άσκηση.
Ξαπλωμένος στην πλάτη σας, μπορείτε να εκτελέσετε την άσκηση του ποδηλάτου, ωστόσο, τα πόδια πρέπει να ισιωθούν παράλληλα προς το πάτωμα, να πραγματοποιούν κυκλικές κινήσεις των βημάτων, να πάρουν τα πόδια σας στα πλάγια, να γλιστρήσουν στο πάτωμα με στροφή, να τεντώσουν τα πόδια στο σκορ σε 10.
Καθισμένος σε μια καρέκλα με τοποθετημένα πόδια - ισιώστε τα πόδια σας, ταυτόχρονα κάμπτοντας τα πόδια και κρατήστε αυτή τη θέση, λαμβάνοντας υπόψη έως και 10, εναλλάξ τραβάτε κάθε γόνατο στο στομάχι με τα χέρια σας και επιστρέψτε αργά στο αρχικό.
Έχοντας επικεντρωθεί στον τοίχο, στέκεται στο πάτωμα, για να εκτελέσει εναλλακτικές κούνιες προς τα εμπρός και πίσω.
Κάνοντας ένα ισιωμένο πόδι σε μια καρέκλα, εκτελέστε μια κεκλιμένη κινήσεις ενός ελαστικού χαρακτήρα, ενώ κλίνει με τα χέρια σας στον μηρό, σαν να προσπαθείτε να ισιώσετε το πόδι ισχυρότερο.
Ξαπλωμένος στο στομάχι εναλλάξουμε εναλλάξ το ισιωμένο πόδι και κρατήστε το έως και 3 λογαριασμούς.
Καθισμένος στο πάτωμα, απλώνοντας τα πόδια τους στα πλάγια, μετακινώντας τα στο πάτωμα, τραβήξτε τα γόνατά τους στο στομάχι κατά την εισπνοή και επιστρέψτε τα στην αρχική του θέση για την εκπνοή.
